Μεθυσμένη παρωδία ενός κατατρεγμένου μυαλού

καταχριστική συνειδητοποίηση της ωμότητας

ο τάφος μου ειναι τεράστιος και γεμάτος πτώματα

ο Μότσαρτ έγραψε το Ρέκβιεμ του για το είδος μου

Και το παιδί ρώτησε το πατέρα του

"Μπαμπά τι είναι η ζωή;"

Και ο πατέρας το κοίταξε με ζήλια

γιατί ποτέ δε το είχε αναρωτηθεί αυτό

και μέσα στο ζόρι του να βρεί απάντηση

σκέψεις θολές τον συνεπήραν και σκέφτηκε

"Τι να πω στο παιδί μου;

 Τι παράδειγμα να δώσω;

 Η ζωή είναι βαρετή,

 Η ζωή είναι κόλαση

 Η ζωή είναι παράδεισος

 Η ζωή είναι αγάπη

 Η ζωή είναι πόνος

 Τι από όλα αυτά να επιλέξω να του πω;"

Και έτσι απόφάσισε διπλωματικά

¨Η ζωή είναι ότι τη θέλεις εσύ να είναι"

Και έφυγε ικανοποιημένος από τα λόγια του